Υπεύθυνη καθηγήτρια : Ροδόλφου Αναστασία
Χαλιλάι Μαίρη Β3
Χαλιλάι Μαίρη Β3
Περίληψη
Α' Μέρους
Το πρώτο μέρος
του βιβλίου ''Αιολική Γη'' μας διηγείται
την ιστορία του τόπου που διαδραματίζονται
τα γεγονότα όλου του βιβλίου, τα
Κιμιντένια, ένα ορεινό μέρος όπου
περνούσαν οι πρωταγωνιστές του βιβλίου
τα καλοκαίρια τους. Ένα όμως είναι το
πιο ιδιαίτερο και μαγευτικό καλοκαίρι,
που θα το θυμούνται για όλη τους τη ζωή.
Με την γιαγιά και τον παππού τους στο
υποστατικό, με αναδρομές και καταστάσεις
του παρελθόντος, τις δύο γέννες της
γιαγιάς, σε συνδυασμό με μια παρολίγον
πλημμύρα. Μια τρομερή νύχτα που ξέσπασε
πόλεμος στα τσακάλια και τους ανθρώπους,
επειδή τα ζώα είχαν πλησιάσει πολύ στην
περιοχή τους. Ύστερα, ο μπαρμπα-Ιωσήφ,
με μια ιστορία αγάπης, η οποία δεν
ολοκληρώθηκε ποτέ, αφήνοντας τον Ιωσήφ
στα Κιμιντένια για πάντα. Επίσης, ο
καιρός ήταν ένας σημαντικός παράγοντας
για την σοδειά εκείνη την εποχή. Εάν
έβρεχε,
θα καταστρεφόταν. Έτσι και η
γιαγιά των Κιμιντένιων έλεγε την προσευχή
της, ψιθυριστά, για τον καιρό. Οι περαστικοί
που ήρθαν στα Κιμιντένια και γύρεψαν
στέγη στο υποστατικό εκείνο το καλοκαίρι,
ένας άνθρωπος που πορευόταν στους
δρόμους της Ανατολής γυρεύοντας ένα
καμήλι με άσπρο κεφάλι. Το μοναδικό
καμήλι με άσπρο κεφάλι που πέρασε από
την ζωή του και χάθηκε. Ένας άλλος
άνθρωπος έψαχνε τον δρόμο για την
Ιερουσαλήμ, κυνηγώντας να πιάσει τους
ήχους, να μην σωπαίνουν ποτέ, σ' ένα ρολόι
με χρυσούς σατύρους. Ένα φάντασμα που
μπήκε ξαφνικά στη ζωή της θείας Ουρανίας
και του άντρα της. Τέλος, ένας κυνηγός
που φόραγε ένα μαντήλι με κίτρινα άστρα,
ο φίλος της Άρτεμης, που περιμένει την
αφεντικίνα του από τα ξένα, την Ντόρις.
Περίληψη
Β' Μέρους
Μια χειμωνιάτικη
νύχτα στην Σκωτία και ένας μοναχικός
άντρας που ζει μέσα από την Ελλάδα και
την ιστορία της. Προσπαθώντας να περάσει
τα θετικά μηνύματα και στον ανηψιό του,
που φαίνεται να τα δέχεται ευχάριστα.
Ύστερα, από 16 χρόνια, σε ένα νησί των
Κυκλάδων, ένας νέος άντρας(ο ανηψιός)
κοιτά το ηλιοβασίλεμα και ξαφνικά η
γυναίκα των ονείρων του εμφανίζεται
μπροστά του. Προσπαθεί να την πάρει για
γυναίκα του, όμως ο πατέρας της στέκεται
εμπόδιο στον έρωτά του. Ύστερα από
πιέσεις, όμως, δέχεται αυτόν τον γάμο.
Μετά από χρόνια, η κόρη εκείνου του
ζευγαριού, γνωρίζει τυχαία στην Σκωτία,
όπου ζούσε, έναν Έλληνα, που σπούδαζε
εκεί. Έτσι μια από τις καλοκαιρινές
μέρες, υποδέχονται τα Κιμιντένια, την
Ντόρις, την σύζυγο του γιου του Βηλαρά,
διοργανώνοντας μια γιορτή. Έπειτα,
ακολουθεί ένα ταξίδι στα όνειρα με την
Αγάπη για οδηγό. Όλα τα παιδιά εκφράζουν
τις επιθυμίες και τα όνειρα τους για το
μέλλον. Σ' έναν περίπατο, η Ντόρις και ο
κυνηγός, βρίσκουν ένα μικρό αγόρι και
το παίρνουν μαζί τους. Μια τρομερή θύελλα
τους αναγκάζει όμως, να σταματήσουν και
να μπουν σε μια σπηλιά. Το μικρό αγόρι,
θέλοντας να εντυπωσιάσει, ανεβαίνει
πάνω στους βράχους για να μπορέσει να
της χαρίσει ένα αετόπουλο. Μάταια όμως,
αφού πέφτει. Υπάρχει βέβαια και αυτή η
μυστική μαγεία που έχει η Ντόρις και
μπορεί να τους πάρει όλους με το μέρος
της. Και τώρα, στην σπηλιά των αγριογούρουνων,
μια γυναίκα από την Σκωτία,ένας άντρας
με κίτρινα άστρα στα μαλλιά και ένα
μικρό κορίτσι τσακώνονται. Όμως, η
μυστική μαγεία της γυναίκας νικά,
ισοπεδώνοντας το κοριτσάκι. Ο κυνηγός
επηρεασμένος από την μαγεία, χωρίς ίχνος
φόβου, πηγαίνει να φέρει στην αφέντρα
του μια μικρή αρκούδα. Στον δρόμο συναντά
μερικούς Τούρκους καβαλάρηδες που είπαν
πως είχαν χάσει τον δρόμο. Ο ίδιος
προφταίνει να πάρει το μικρό αρκούδι,
αλλά απ' ό,τι φαίνεται η συνάντηση με
τους Τούρκους θα αποβεί μοιραία για
όλους. Μια πιστολιά, αφήνει τον κυνηγό
νεκρό, που πέφτει στη χώρα με τις οξιές,
το καλοκαίρι του 1914, που επισημάνει την
αρχή ενός εξωφρενικού πολέμου.
Περίληψη
Γ' Μέρους
Ο Αντώνης
Παγίδας μαθαίνει για τον θάνατο του
αδελφού του από τον στρατηγό Γαρμπή,
του καλύτερού του φίλου. Ο πρώτος, ένας
γενναίος στρατηγός, με ένα ξεχωριστό
χαρακτηριστικό από τα παιδικά του
χρόνια, που όμως έμαθε τη θετική του
πλευρά. Ο Παγίδας ήταν εκείνος που
ανέλαβε την προστασία στα Κιμιντένια.
Πόλεμος, ήταν η λέξη που περιγράφει
τέλεια την κατάσταση εκείνης της εποχής,
που ξεκινούσε απ' την Βοσνία, ίσα μέχρι
τα μέρη τους. Είχε σταλεί μια ομάδα να
προστατέψει τις περιοχές στα παράλια,
ανάμεσα τους, η Ντόρις και ο Παγίδας.
Ενώ, όμως είχαν σταματήσει, συναντάνε
τους ίδιους ανθρώπους που πήγαν να
προστατέψουν. Είχαν ξεκινήσει, όσοι
είχαν γλυτώσει, από τα χέρια των
πολεμιστών, να έρθουν στα Κιμιντένια.
Φτάνει ένα γράμμα στα χέρια της Ντόρις,
που τους ενημερώνει για τον πόλεμο. Η
συμφωνία κλείστηκε και η απόφαση για
τον ξεριζωμό είχε παρθεί. Επίσης, μια
αντιμαχία μεταξύ του Γαρμπή και του
Παγίδα, εκείνη τη νύχτα, που οδήγησε σε
θάνατο του πρώτου. Την επόμενη μέρα ο
ξεριζωμός όλων, η απότομη φυγή όλων.
Το
Πρόσωπο Που Μου Άρεσε Περισσότερο
Ο χαρακτήρας
της ιστορίας που μου άρεσε περισσότερο
ήταν η Άρτεμης. Ήταν ένα μικρό κορίτσι
που ήταν πάντα περίεργο και ήθελε να
ξέρει τα πάντα. Συντροφιά της η περιπέτεια
και φίλες της, η αγωνία και το ρίσκο. Της
άρεσε να ψάχνει, να ερευνά καταστάσεις
και στο τέλος να βρίσκει την αλήθεια,
αν όμως δεν τα κατάφερνε, έφτιαχνε δικές
της ιστορίες, με αλήθειες όπως εκείνης
της άρεσαν και ήθελε. Ένα ακόμη
χαρακτηριστικό της ήταν η τόλμη. Δεν
φοβόταν να τολμά και ας απογοητευόταν,
συνέχιζε. Μπορεί μερικές φορές να
αντιδρούσε υπερβολικά, αλλά δεν πτοούνταν.
Δεν άφηνε ασήμαντα πράγματα να την
επηρεάσουν και προσπαθούσε. Άν και
μικρή, ήξερε να εκτιμά τους ανθρώπους
που ήταν δίπλα της. Βέβαια, λόγω της
ηλικίας και της ορμητικότητάς της, δεν
μπορούσε να αντισταθεί σε πειρασμούς
της ηλικίας. Ένιωθε βαθιά συναισθήματα
για έναν κυνηγό με μαντήλι με κίτρινα
άστρα, που με τις πράξεις του, την πλήγωσε
βαθιά και ύστερα, με τον θάνατο του,
βαθύτερα.
(σελ. 207-214)
(σελ. 238-239)
Ο
Ήρωας Που Ταυτίστηκα
Ο
ήρωας που αισθανόμουν πως ταυτιζόταν
με τα χαρακτηριστικά της δικής μου
προσωπικότητας, ήταν η Άρτεμη. Η αγάπη
μας για την περιπέτεια είναι ένα κοινό
μας σημείο. Επίσης, είναι και το γεγονός,
που είμαστε παιδιά σχεδόν της ίδιας
ηλικίας. Η Άρτεμη είναι ένας χαρακτήρας
ιδιαίτερα συναισθηματικός και
μελαγχολικός, που προτιμά να κρατά τις
καταστάσεις που την αφορούν, μόνο για
τον εαυτό της, αυτό είναι ένα επιπλέον
σημείο που μας ενώνει. Ακόμα, δεν δέχεται
να της αλλάζουν τη ζωή χωρίς την θέλησή
της και να της παίρνουν ανθρώπους μέσα
από την καθημερινότητά της. Τέλος, είναι
αρκετά τολμηρή, δείχνει πως δεν φοβάται
τον θάνατο και μάχεται για τα συναισθήματα
της.
Αφήγηση
Εκείνη τη
στιγμή έχασα την γη κάτω από τα πόδια
μου. Πώς μπόρεσε να μου κάνει κάτι τέτοιο;
Κάποια
στιγμή δίστασε και πίστεψα πως δεν θα
εκτελούσε την εντολή της, δεν θα με
απομάκρυνε. Όμως όχι, σαν μαγεμένος
συνέχισε την πορεία του πλησιάζοντάς
με ολοένα και περισσότερο, σαν μεγεμένος.
Εκείνη τη στιγμή δεν άντεξα άλλο, έτρεξα
και πιάστηκα από τα μαλλιά της Ντόρις
και άρχισα να την τραβάω. Δεν ξέρω τι με
είχε πιάσει. Αρνιόμουν κατηγορηματικά
να μπει εκείνη στη σπηλιά μας, στη δική
μας σπηλιά. Τότε αισθάνθηκα τον κυνηγό
να με τραβάει κάτω στη γη. Όταν έπεσα,
μια μικρή πέτρα, έσκισε το μάγουλο μου
και άρχισαν να τρέχουν αίματα. Δεν με
ένοιαζε όμως, ο πόνος της πληγής δεν
ήταν τίποτα μπροστά στον πόνο που ένοιωσα
όταν με απέρριψε ο κυνηγός, έτσι ψυχρά.
Τότε σκέφτηκα να φύγω αλλά δεν θα το
άφηνα έτσι. Μόλις βγήκα από την σπηλιά
συνάντησα τα άλογα τους. Έκοψα την σέλα
του αλόγου της Ντόρις, με την σκέψη πως
κάποια στιγμή, ενώ καβαλικεύει, θα πέσει
και θα χτυπήσει. Άρχισα
να τρέχω προς το σπίτι, πληγωμένη αλλά
και ικανοποιημένη από το επίτευγμα μου.
Αγαπημένα
Αποσπάσματα
(σελ. 152,
145-146, 304-308, 156)
Η
Γραφή Του Ποιητή
Οι
αφηγηματικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται
στο κείμενο είναι η πρωτοπρόσωπη αφήγηση,
η τριτοπρόσωπη αφήγηση και αρκετοί
διάλογοι. Η γλώσσα είναι απλή δημοτική,
ενώ σε κάποια σημεία παρατηρούνται
φράσεις ή λέξεις της καθαρεύουσας. Οι
εκφραστικοί τρόποι είναι οι περιγραφές,
οι εικόνες και οι παρομοιώσεις. Τέλος,
το ύφος του συγγραφέα είναι απλό και
καθημερινό.
Πληροφορίες
Γα Τον Συγγραφέα Και Την Γενιά Του
Η καταγωγή
της οικογένειας του ήταν από την
Κεφαλλονιά, είχε το επώνυμο Βενέζης,
όμως στο Α'ι'βαλί απέκτησε το προσωνύμιο
'' Μέλλος''. Με την έκρηξη του Α' Παγκοσμίου
Πολέμου, με κάποια από τα μέλη της
οικογένειάς του κατέφυγε στην Μυτιλήνη.
Το 1919 και ενώ τα Ελληνικά στρατεύματα
είχαν ήδη αποβιβαστεί στη Μ. Ασία,
επέστρεψαν στο Α'ι'βαλί. Την ίδια χρονιά
αιχμαλωτίστηκε από του Τούρκους και
στάλθηκε στα λεγόμενα ''εργατικά
τάγματα'', στα βάθη της Μ.Ασίας για 14
μήνες και το 1923 αφέθηκε ελεύθερος και
πήγε να βρει την οικογένεια του στη
Λέσβο. Είναι από τους σημαντικότερους
Έλληνες πεζογράφους του 20ου αιώνα και
το ύφος του διακρίνεται για την
υποβλητικότητα, τη σοβαρότητα και τη
λεπτότητα στις περιγραφές ανθρώπων και
καταστάσεων. Η γενιά του '30 των Ελλήνων
λογοτεχνών δημιουργήθηκε μέσα σ' ένα
κλίμα που το χαρακτηρίζει από τη μία η
ανανέωση της ποίησης και από την άλλη,
οι αναζητήσεις στον χώρο της πεζογραφία.
Τα ρεύματα του υπερρεαλισμού και του
μοντερνισμού επηρεάζουν τους λογοτέχνες
της περιόδου, ενώ κάποιοι πεζογράφοι
εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον
ρεαλισμό. Οι ποιητές υιοθετούν τον
ελεύθερο στίχο και οι πεζογράφοι το
διήγημα και καλλιεργούν το μυθιστόρημα.
Μεγάλοι ποιητές της περιόδου αναδείχθηκαν
ο Σεφέρης, ο Ελύτης, κ.α, ενώ σπουδαίοι
πεζογράφοι, ο Μυριβήλης, ο Θεοτοκάς, ο
Πολίτης, ο Καραγάτσης και ο Τερζάκης.
Χαλιλάι
Μαίρη