ΟΔΥΣΣΕΙΑ - Α1- ΤΩΡΑ ΠΟΥ Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ . . .

Υπεύθυνη καθηγήτρια Ροδόλφου Αναστασία

… μου ήρθαν πολλά συναισθήματα : συγκίνηση, χαρά, λύπη. Στο τέλος, το έργο μας αφήνει ένα «δείγμα» ζωής, αυτό της ειρήνης. Μας προτρέπει να είμαστε όλοι αγαπημένοι και να μην έχουμε μίσος ο ένας για τον άλλο.

                                                                                                                        Καραγιαννάκη Βαρβάρα

…. νοιώθω λυπημένη. Γιατί δεν έχει κι άλλο ; ήταν ένα καταπληκτικό έργο. Θα μου λείψουν οι εικόνες, που μου έρχονται στο μυαλό με το διάβασμα της Οδύσσειας.

                                                                                                                                    Καραδήμα Γιώτα

…. χαίρομαι γιατί κατάφερα να γνωρίσω ένα υπέροχο έργο του Ομήρου. Η Οδύσσεια ήταν σαν ένα παραμύθι, που μας δίδαξε όμως πολλά. Ο Όμηρος με έναν πολύ ωραίο τρόπο, μας διηγήθηκε την ταλαιπωρία που πέρασε ο Οδυσσέας, από τον πόλεμο στην Τροία μέχρι να επιστρέψει στην πατρίδα του και να εξοντώσει τους μνηστήρες.

                                                                                                                     Γεωργακόπουλος Κων/νος

 … θα ήθελα να μην τελειώσει ποτέ, διότι μέσα από αυτή πήρα πολλά διδάγματα ζωής, έμαθα καινούρια πράγματα, μα το πιο σημαντικό είναι πως μέσα από τον Οδυσσέα έμαθα να μην τα παρατάω αλλά να προσπαθώ και να αγωνίζομαι συνεχώς.                                                                                                                                                                                         Δήμου Κων/νος

… ένοιωσα ανακούφιση που ο Οδυσσέας σκότωσε τους μνηστήρες και μπορεί να ζήσει με την οικογένειά του. Όλον αυτό τον καιρό περιμέναμε και διαβάζαμε το έπος με τόση αγωνία και τελικά ο πολύτροπος ήρωας έφτασε στον προορισμό του.

                                                                                                                      Αλεξανδρόπουλος Σπύρος

… η Οδύσσεια μου άρεσε πάρα πολύ και δεν θα ήθελα να τελειώσει. Μου άρεσε γιατί σε κάποια σημεία ήταν συγκινητική, σε άλλα είχε τρόμο και από το πρώτο μάθημα μας κράταγε σε αγωνία για το τέλος.

                                                                                                                                   Καραλίδη Ισμήνη

… αισθάνομαι μια συγκίνηση και μια περηφάνια επειδή κατάλαβα ότι ο Οδυσσέας δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος αλλά ένας άνθρωπος πολύ έξυπνος και πολυμήχανος, διότι πάντοτε χρησιμοποιούσε το μυαλό του για να ξεφύγει από τους κινδύνους. Επίσης ο Οδυσσέας ήταν βασανισμένος από τα πάθη του και στόχος του ήταν να γυρίσει πίσω στο σπίτι του, στην οικογένεια και να διώξει τους μνηστήρες. Τελικά κατάφερε να εκπληρώσει το στόχο του.

                                                                                                                                           Καψή Ντένια

… θα ήθελα πολύ να ξαναρχίσω την Οδύσσεια με ακόμη περισσότερες ιστορίες του γενναίου και πολυμήχανου Οδυσσέα. Περισσότερο μου άρεσε από το σημείο και μετά που ο Οδυσσέας φεύγει μετά από επτά χρόνια από το νησί της Καλυψώς και φτάνει όλο και πιο κοντά στη μνηστηροφονία.

                                                                                                                             Γαλατσιάνος Γιάννης

… κυρίως λυπάμαι επειδή τελείωσε μια τόσο ωραία ιστορία. Ήταν ένα έργο που εμένα μου κινούσε πάντα το ενδιαφέρον και γενικά πάντα ήθελα να πάω στην Α΄ Γυμνασίου μόνο και μόνο για να δω πως παρουσιάζεται το μάθημα αυτό σε σχέση με τα παιδικά βιβλία. Η διαφορά, τεράστια. Τότε είχα γνωρίσει μια ιστορία, ένα παραμύθι για να κοιμάμαι το βράδυ. Τώρα πλέον γνωρίζω ένα αριστούργημα. Κατά τη γνώμη μου η Οδύσσεια είναι ένα μαγευτικό ταξίδι. Είναι τέχνη, που οποιοσδήποτε ανταγωνισμός «εκτός της Ιλιάδας» εκμηδενίζεται μπροστά της.                                                                                                                                   Γκουρνέλος Νίκος

… το πρώτο που ένιωσα ήταν συγκίνηση γιατί οι τελευταίες ραψωδίες ήταν γραμμένες με τέτοιο τρόπο, που μου προκαλούσαν έντονα συναισθήματα. Το δεύτερο που ένιωσα ήταν θλίψη γιατί τελείωσε ένα μάθημα, που μου άρεσε πολύ.

                                                                                                                                  Κορασίδη Ανεζίνα

… νιώθω χαρά που συμφιλιώθηκαν οι συγγενείς των μνηστήρων με την οικογένεια του Οδυσσέα. Αυτά που μου έμειναν από αυτό το έπος ήταν ότι η Αθηνά αποφάσισε να γυρίσει ο Οδυσσέας στην Ιθάκη, το πόσο άλλαξε ο Τηλέμαχος μετά τη συνάντησή του με την Αθηνά, πόσο πολύτροπος και έξυπνος ήταν ο Οδυσσέας, πόσο έξυπνη ήταν η Πηνελόπη και πιστή στον Οδυσσέα. Επίσης, μου άρεσαν οι πρώτες περιπέτειες του Οδυσσέα, η μνηστηροφονία και οι αναγνωρίσεις από τα αγαπημένα πρόσωπα.

                                                                                                                                  Ζαφείρης Γιώργος

… μου έμεινα όλες οι χαρές και οι λύπες του Οδυσσέα. Τα πιο ωραία κομμάτια είναι όταν αναγνωρίζεται από τους δικούς του και όταν παλεύει για να γυρίζει στην πατρίδα του.

                                                                                                                              Βασιλειάδου Στελίνα

… νιώθω χαρά για τον Οδυσσέα που γύρισε στην πατρίδα του, που γνώρισε το γιό του. Ακόμα, που οι μνηστήρες τιμωρήθηκαν για τις πράξεις τους, καθώς και για την Πηνελόπη, που συνάντησε τον άντρα της μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια. Ακόμη νιώθω χαρά για τον Τηλέμαχο, που γνώρισε τον πατέρα του και για το Λαέρτη, που ξαναείδε το γιό του, γιατί δεν είναι απλό να μη γνωρίζει κάποιος αν το παιδί του ζει ή πέθανε και να κουβαλάει αυτή την αγωνία είκοσι ολόκληρα χρόνια. Επίσης, νιώθω συγκίνηση για το σκύλο του Οδυσσέας τον Άργο, που πέθανε μόλις ξαναείδε το αγαπημένο του αφεντικό. Εκτός από όλες αυτές τις χαρές και τις συγκινήσεις νιώθω και λύπη γιατί αυτό το μάθημα δεν θα το ξαναδιδαχθούμε!

                                                                                                                                

          Κόντου Ευαγγελία

… τα συναισθήματά μου είναι πάρα πολλά : χαρά, λύπη, ευτυχία, ενθουσιασμός. Και όλα αυτά γιατί μετά από τόσες δοκιμασίες που πέρασε ο Οδυσσέας για είκοσι χρόνια, βρήκε την οικογένειά του με τη βοήθεια της Αθηνάς, αφού πέρασε πολλά εμπόδια. Μου άρεσε ιδιαίτερα η αναγνώριση του Οδυσσέα από τον Τηλέμαχο, τον πατέρα του το Λαέρτη, την Πηνελόπη, την Ευρύκλεια και τον Άργο.

                                                                                                                                      Αλβέρτη Μαρία

                                                      

… συγκινήθηκα πολύ και ένιωσα χαρά, λύπη, αλλά και θυμό. Και όλα αυτά ζώντας τις περιπέτειες του Οδυσσέα με τον τρόπο του Ομήρου.

                                                                                                                                        Γάκη Δήμητρα

… νιώθω χαρά, ενθουσιασμό, ευτυχία, λύπη, συγκίνηση. Είναι λίγο κρίμα που τελείωσε η Οδύσσεια γιατί ήταν πολύ ωραίες οι περιπέτειες του Οδυσσέα. Νομίζω πως από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει στο μυαλό η στιγμή που για πρώτη φορά βλέπει ο Οδυσσέας το γιό του. Συγκινήθηκα πολύ μ’ αυτό όπως όλοι πιστεύω. Γενικά, μου άρεσε πάρα πολύ η Οδύσσεια, μας δίδαξε ενδιαφέροντα και σωστά πράγματα και όταν τελείωνε μια ενότητα ήμουνα περίεργη για το τι θα γίνει παρακάτω.

                                                                                                                         Βζασκόβσκα Νικολέττα

            …ανακουφίστηκα…ένα κενό έφυγε  από μέσα μου. Χάρηκα που τελικά ο Οδυσσέας γύρισε στα πάτρια εδάφη και ξανασυνάντησε τους συγγενείς του και που  ξανακέρδισε τη θέση του στο παλάτι ως βασιλιάς μετά από τόσα βάσανα που είχε περάσει. Πιο πολύ βέβαια μου άρεσε το σημείο που ο θεϊκός Οδυσσέας κερδίζει τον αγώνα της τοξοβολίας, μεταμορφώνεται και από κει και πέρα αρχίζει η μνηστηροφονία.

                                                                                                                                 Ρούλα  Καντιδάκη

…νιώθω πως το έργο του Ομήρου είναι πολύ ωραίο και σου αφήνει μια χαρά, μια ευτυχία, ένα ευχάριστο συναίσθημα με το αίσιο τέλος του.

                                                                                                                                  Ελένη Κοτολόση     

… αισθάνομαι ενθουσιασμένος γιατί ο Οδυσσέας κατάφερε να γυρίσει στην Ιθάκη, να βρει την οικογένειά του να πάρει εκδίκηση από τους μνηστήρες και να πάρει πίσω το παλάτι του. Νιώθω λύπη γιατί τελείωσε γρήγορα και έγινε με σύντομο τρόπο. Νιώθω όμως και χαρά γιατί άκουσα την Οδύσσεια και από το βιβλίο, όχι μόνο από την τηλεόραση, και κατάλαβα ότι ό,τι είχα δει ήταν πολύ λίγο σε σχέση με αυτό που ένιωσα ακούγοντας το ίδιο το κείμενο γιατί στο τελευταίο μπορείς να ταυτιστείς με τους ήρωες και αυτό είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα.

                                                                                                            Θοδωρής Γαλανόπουλος

… αισθάνομαι όμορφα με όλα αυτά τα υπέροχα συναισθήματα που μου έδωσε. Θα ήθελα να συνεχιζόταν .

                                                                                                                                   Αλεξία Αγιασλάρι

... είμαι χαρούμενος που ο Οδυσσέας κατάφερε να ξαναδεί την οικογένειά του. Επίσης είμαι ευχαριστημένος που αποδόθηκε δικαιοσύνη και τιμώρησε τους μνηστήρες και που μετά από αυτό έγινε ειρήνη στην Ιθάκη χάρη στους θεούς.

                                                                                                                    Αργύρης Ζαχαριάδης