Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Αιολική Γη


Κωνσταντίνος Δήμου
Β1

Υπεύθυνη καθηγήτρια : Ροδόλφου Αναστασία
Μπάρμπα-Ιωσήφ

Ο Μπάρμπα-Ιωσήφ ήταν ο Νέστορας του υποστατικού, το << στοιχειό>> του καθώς τον έλεγαν όλοι. Τα μαλλιά του ήταν κάτασπρα και το δέρμα στο πρόσωπο και στα χέρια του ήταν σκαμμένο από τις ρυτίδες και τον ήλιο. Πολύ νέος, παλικάρι, ξεκίνησε και ήρθε από το φτωχό νησί του, τη Λήμνο, να βρει τροφή στην πλούσια χώρα της Ανατολής. Από τότε πια δεν ξαναγύρισε, τον κράτησαν τα Κιμιντένια. Βρισκόταν τότε στη Λήμνο, τον καιρό της μακρινής εκείνης νιότης, μια κοπέλα με αστραφτερά μάτια. Ο Ιωσήφ ήταν παλικάρι. Ήταν ψαράς και δούλευε στις τράτες. Μια νύχτα πάει και βρίσκει την κοπέλα να κοιτάζει τα άστρα. Της μιλάει και εκείνη ξαφνιάστηκε. Αφού μίλησαν για αρκετή ώρα της ανακοίνωσε ότι θα φύγει από το νησί για να αποκτήσει πλούτο και να βρει μια καλύτερη ζωη. Όταν θα το πετύχει αυτό  θα επιστρέψει. Ο καιρός πέρασε δίχως αποτέλεσμα. Ούτε κοπάδια έκανε δικά του αλλά ούτε και πλούτο. Τελικά έφτασε η μέρα του γυρισμού. Για κακή του τύχη όμως συνάντησε ληστές και έχασε όλα του τα χρήματα. Μετά από αυτό ξαναγύρισε στην Ανατολή. Η κοπέλα τον περίμενε έως την ημέρα που έφτασε στο νησί ένας Αμερικανός με πλούτο. Οι γονείς της αποφάσισαν να την δώσουν σε εκείνον. Η Μαρία με τον καιρό υποτάχτηκε όπως όλες οι γυναίκες του τόπου. Έτσι πέρασε ο καιρός και ο Ιωσήφ γέρασε στα Κιμιντένια. Από όλες τις δουλειές της γης σε ένα έγινε μοναδικός. Να μπολιάζει τα δέντρα.



Άσκηση 3

Το αγαπημένο μου απόσπασμα είναι από την σελίδα 66 έως τη σελίδα 71. (Το απόσπασμα με την καρυδιά)



Άσκηση 4

  
Ο ήρωας με τον οποίον ταυτίστηκα είναι ο Γαρμπής διότι και τους δυο μας συνδέει το γεγονός ότι θα κάναμε οποιαδήποτε θυσία ή παραχώρηση  στο όνομα της φιλίας.






Άσκηση 7



Ταυτίζομαι με την Άρτεμη και περιγράφω το επεισόδιο από τη σελίδα 66-71.

Δεν αντέχω να βλέπω τον αδελφό μου να στενοχωριέται για την καρυδιά. Όλοι αγαπούσαμε την καρυδιά μα δεν κάναμε έτσι. Εκείνος όλη την ώρα κλαίει και ζητάει από την μαμά να του πει τι έγινε. Ευτυχώς η μαμά είναι έξυπνη και του διηγείται την ιστορία της καρυδιάς για να το ξεπεράσει. Όμως πρέπει να κάνω και εγώ κάτι για να τον βοηθήσω. Ήρθαν να πάρουν την καρυδιά. Αντίο καρυδιά. Αργά το απόγευμα ήρθε και με πήρε και πήγαμε στο λάκκο όπου βρισκόταν. Ύστερα από λίγο προσπάθησε να μου εξηγήσει την ιστορία της. Ξαφνικά άκουσα τη φωνή της να μου ψιθυρίζει .Έτρεξα στο λάκκο και ακούμπησα το αυτί μου στο χώμα,
-Ακούς τίποτα; Με ρώτησε ο Πέτρος.
Ύστερα από λίγο και ο Πέτρος την άκουσε. Ήρθε το βράδυ. Άθελά μου άκουσα τη συζήτηση μεταξύ του παππού και του μπάρμπα-Ιωσήφ Ο πάππους ρωτούσε με επιμονή τον μπάρμπα-Ιωσήφ αν θα το κάνει. Αν δηλαδή θα φυτέψει νέα καρυδιά. Εκείνος συμφώνησε ενώ ήξερε τι πίστευαν ότι θα γίνει αν κάποιος φυτέψει καρυδιά. Την άλλη μέρα ξύπνησα πρωί για να μην χάσω το γεγονός. Χωρίς σκέψη έτρεξα, πήρα τους σπόρους από την χούφτα του μπάρμπα-Ιωσήφ και τους έριξα στο χώμα. Δεν ήξερα τι να αποκριθώ. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω να βγει νέο δέντρο και την ημέρα της καρποφορίας του. Τότε θα μάθω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον.