Υπεύθυνη καθηγήτρια : Ροδόλφου Αναστασία
Ευγενία Κοκορδέλη Β1 15.02.2013
Παρουσίαση
προσώπου
Το πρόσωπο που παρουσιάζω
είναι η γιαγιά. Είναι πολύ γλυκιά και αθώα. Αγαπάει πολύ τον παππού. Τον θεωρεί
στήριγμα και επειδή ο παππούς δεν ήξερε γράμματα τον βοήθαγε στους
λογαριασμούς(σελίδα 36). Ακόμα και στα γεράματα οι σχέσεις της με τον παππού
είναι τρυφερές. Ήταν δίπλα του στις πιο δύσκολες στιγμές και φρόντιζε για το
καλό του. Πίστευε επίσης ότι όλα όσα υπάρχουν γύρω της τα οφείλει στον
παππού(σελίδα 37). Ωστόσο τον σεβόταν πολύ. Γι’ αυτό άλλωστε, όταν έμπαινε στο
σπίτι ο παππούς πρώτη σηκωνόταν για να τον δεχτεί(σελίδα 37). Να αναφέρω ότι
νοιαζόταν πιο πολύ για τους άλλους ανθρώπους και αυτό αποδεικνύεται στην γέννα
του πρώτου τους παιδιού, όπου, όταν πλημμύρισε το ποτάμι και ο παππούς ήθελε να
μείνει κοντά της, εκείνη του είπε να πάει να σώσει την γη(σελίδα 38). Όσον αφορά
τα παιδιά ,τα αγαπούσε πολύ ακόμα και όταν έκαναν λάθη, όπως τότε που
προσευχήθηκαν να μην βρέξει(σελίδα 73).
Αφήγηση σε
πρώτο πρόσωπο
-Που πας;
Ξαφνιασμένη δεν μου έδωσε σημασία, συνέχισε να περπατάει. Εγώ πήγα κοντά της
και την ξαναρώτησα. Σταμάτησε, έμεινε για λίγο σιωπηλή και μου αποκρίθηκε:
-Έρχεται, έρχεται, πάω να την δω.
Έρχεται; ποια έρχεται; Μουρμούρισα.
-Η Ντόρις έρχεται πάω να την δω, λένε πως είναι πολύ όμορφη.
Την έβλεπα να φεύγει με αυτό το χοροπηδηχτό βηματισμό προς το μονοπάτι που πάει στο
αρχοντικό της θάλασσας. Έχω αρχίσει να αγχώνομαι, πρώτη φορά φεύγει μόνη της
από το υποστατικό.
Βράδιασε. Η Άρτεμη δεν έχει γυρίσει και κανένας δεν έχει καταλάβει τίποτα. Μήπως
να τους το πω; Ανησυχώ πολύ!